Library of the Unwritten – A.J. Hackwith
‘Many years ago, Claire was named Head Librarian of the Unwritten Wing—a neutral space in Hell where all the stories unfinished by their authors reside. Her job consists mainly of repairing and organizing books, but also of keeping an eye on restless stories that risk materializing as characters and escaping the library. When a Hero escapes from his book and goes in search of his author, Claire must track and capture him with the help of former muse and current assistant Brevity and nervous demon courier Leto.
But what should have been a simple retrieval goes horrifyingly wrong when the terrifyingly angelic Ramiel attacks them, convinced that they hold the Devil's Bible. The text of the Devil's Bible is a powerful weapon in the power struggle between Heaven and Hell, so it falls to the librarians to find a book with the power to reshape the boundaries between Heaven, Hell ... and Earth.’
Het concept van het boek was voor mij de voornaamste reden om het te lezen. Ik bedoel: ongeschreven boeken die een aparte bibliotheek hebben in de hel?! Als schrijver ben ik iemand die dat heel erg gaaf vindt. Het idee dat alle boeken die ik ooit ga schrijven zich al ergens bevinden en dat ze horen te zijn zoals ze gaan zijn, geeft me een goed gevoel. Ik zou bijna willen dat het echt was…
Dit boek had heel veel dingen die mij ontzettend interesseerden. Zo is een omgeving als een bibliotheek in een boek bijvoorbeeld iets waar ik een warm gevoel van krijg, maar ook het tripje naar Valhalla en andere werelden van het hiernamaals was iets wat mij enorm aansprak en dan heb ik het nog niet eens over alle elementen van Lucifer die erin zitten. Echt fantastisch!
Iets wat ik heel erg kon waarderen, was dat het hoofdpersonage, Claire, niet perfect was en dat de schrijver dat ook liet blijken. Je hebt geen almachtig personage. Ik vond het wel jammer dat we niet heel veel over de achtergrond van andere personages weten. Soms krijg je een klein beetje informatie, maar eigenlijk is dat net niet genoeg. Je volgt wel meer personages dan alleen Claire, dus zou je ook denken dat je over die andere personages (bijna) net zo veel informatie zou krijgen. Misschien komt dat nog in het tweede deel, maar dat miste ik wel.
Ik vond het boek ook niet ingewikkeld geschreven. Hoewel de teksten soms wel iets gedetailleerder waren en misschien zelfs ietwat poëtisch was alles goed te volgen.
Ik ben heel blij dat het boek de lijn tussen goed en kwaad vervaagt. De schrijfster laat duidelijk zien dat niet alles zwart-wit is. Dat vind ik heel verfrissend. Ook volg je een personage dat ‘tegen’ de anderen is, waardoor je net iets meer te zien krijgt van hoe alles nou eigenlijk in elkaar zit.